Fietstest
Het was een klein avontuur, zei mijn vrouw. Gelukkig, toen we de fietsen gingen halen scheen de zon al. Het was heerlijk weer, maar wel koud.Ongeveer 4 graden.
Natuurlijk moeten eerst de noodzakelijke accessoires op de fiets gemonteerd worden. De fietstassen zijn moeiteloos te monteren. Er zit veel ruimte tussen de bagagedrager en de accu. Ook de telefoonhouder werd gemonteerd. Let wel op de draad die langs het stuur loopt. De houder kan alleen op het smalste deel van het stuur gezet worden, anders trilt hij na verloop van tijd los. Wat ons opviel was dat er geen mogelijkheid was om de telefoon op te laden tijdens het rijden. Het navigeren vergt veel van een telefoon (4Ah*5V=20Wh) en een fietsaccu (418Wh) kan dit er makkelijk bij hebben.
We hebben toch 20 km gereden, met een gemiddelde snelheid van 16 km/uur.
Actieradius: ( 4 graden Celsius) Normaal 101 km, Eco 145 en High 72 bij de start.
Na afloop Normaal 81, Eco 117, High 58 , dus het verbruik 20 km is ongeveer 20%
Er is geen vering onder het zadel, maar dat viel wel mee toen we op een hobbelige weg reden.
We hebben lekker gefietst. De zadels waren wat aan de harde kant. Er werd ons gezegd dat we daar even aan moesten wennen, dus daar komen we nog op terug.
Natuurlijk hebben we gekeken wat hij deed bij onze steile brug. De eerste brug durfde mijn vrouw nog niet aan, de tweede ging ze vol goede moed omhoog. Wel eerst terugschakelen naar de eerste versnelling en de ondersteuning op High, en daar gingen we als klipgeiten omhoog.
Accu was helemaal koud toen we thuis kwamen. Ik zeg dat speciaal omdat een koude accu minder presteert. Dus in de winter moet je rekening houden met een mindere actieradius.
Het stuur is zoals bij veel fietsen tegenwoordig goed in te stellen. Let wel op dat het display er niet van af valt. bij het openen van de hendel kwam deze bij het displaylipje en viel het display er bijna af.
De versnelling hapert soms bij terugschakelen.
Voelbare ondersteuning bij kracht zetten.
2 verschillende sleutels
Display:
Het werd een (te) zware dag. We gingen “even” naar onze dochter fietsen, 21 km ver. De actieradius zou ruim voldoende zijn. En we moesten de batterij “leeg” rijden. Dat hebben we gedaan. Op de terugweg hadden we nog een marge van 15 km, dus 45 km rijden om nog die 21 km thuis te komen. Ik zag de actieradius na verloop van tijd sprongen maken van 45 naar 30 naar 15 naar 30 naar 10 naar 15. De computer wist zich duidelijk geen raad. Bij aankomst zou ik nog 2 km radius hebben.
Dat geeft een totaal van 64 km in de stand “normaal” op een hele accu van 418 Wh. Slecht? Ik vind van niet want bedenk dat het letterlijk ijskoud was. Ik heb eerder al een accu van 600Wh leeg gereden in 20 km! Ook de accu van mijn telefoon gaf het uiteindelijk bijna op.
En thuis gekomen werden de accu’s opgeladen. Het was even puzzelen, want zonder handleiding wordt het lastig. Er moest een hulpstuk aan te pas komen, want wij laden de accu altijd binnenshuis op. Na een uurtje of 4 was de accu vol. Dat was te ontdekken aan het lampje op de transformator.
Veel mensen zullen dit onbelangrijk vinden, want als je de accu oplaadt in de schuur, dan zul je de stekker er pas een dag later uittrekken.
De oplader levert max 160 Watt, dus na een uur zou je 160Wh in je accu hebben. Dus “even” opladen tijdens een kopje koffie heeft niet zo veel zin. (Later blijkt dat ik deze woorden moet intrekken!)
Wat een ramp. Ik voel een dag later nog de botjes van mij heupbeen. Wennen zei de specialist, oké ik geef het nog een kans.
De koplamp zit in het voorspatbord. Dat betekent ook dat je hem niet meer omhoog of omlaag kunt stellen. Betekent ook dat het licht vrij laag zit. Ik weet nog niet of ik dit goed of slecht vind.
Op het display is de snelheidsmeter prominent aanwezig. Ook zijn de batterijlading en de actieradiussen te zien. Je kunt dus steeds beslissen of je met een bepaalde ondersteuning nog thuis komt. En er is een balk die voortdurend aangeeft hoeveel ondersteuning er wordt gegeven. Die fluctueert veel, ik zou liever een gemiddelde over een korte tijd hebben.
Je kunt ook de afstand en zo bekijken. Dan moet je wel stil staan, want de knop zit op het display en niet op je stuur.
Dit weekend was er sneeuw, wat weer snel verdween. Dus weer op pad. De regenbuien waren overgetrokken, dus we konden weer. Deze keer in standje “eco”. Een versnelling terug, naar stand 5, maakte dat we zonder grote moeite een snelheid van 13 km/u konden vasthouden. Niet snel, want we hebben de tijd aan ons zelf. De zon deed zijn best en we waren flink onderweg, tot we overvallen werden door een regenbui.
De fiets
Toch nog wat opmerkingen over de fiets.
Ik hoorde de motor niet. Wel die van de fiets naast me. Dus dit is fluisterstil. Nu vind ik het niet erg om de fiets te horen, als het maar binnen de perken blijft.
Gezien de kort afstand toch even naar het “verbruik” gekeken.
Eco stand 158, na een rit van 13 km. Odo 86 km. Nu ga ik ook de afstand wat meer in de gaten houden.
Ondersteuning in eco-mode bleef bij optrekken doorgaan tot 22 km/u. Misschien nog wel verder, dat weet ik niet. En bij optrekken, omdat ik dan natuurlijk kracht moet zetten en extra ondersteuning wil hebben.
Wel merkte ik dat bij het schakelen je even de trappers moet stilhouden, anders blijft hij in de versnelling hangen.
Monteren en demonteren van de batterij is heel eenvoudig in en uit de slee trekken. Je hebt (natuurlijk) wel een sleutel nodig om de batterij te verwijderen.
Ik neem altijd de batterij naar binnen, omdat 20 graden beter is dan de vrieskou (of hete schuur).
Op naar de Corona test bij “Rotterdam-the Hague Airport” Het weer was een beetje dreigend, maar we zijn droog gebleven. Eerst even het zadel recht gezet, want dat stond een beetje scheef. Makkelijk, zo’n “zwenkarm” je kunt zonder gereedschap je zadel verstellen. Niet dat je daar nou dagelijks gebruik van maakt.
Ik heb de motor gehoord!. Die fluisterstille motor liet zich toch horen toen we (per ongeluk) heel erg snel gingen trappen. Kijk, pas als je hem hoort, dan weet je dat je hem doorgaans niet hoort.
Oh ja, begint het zadel nu echt te wennen?
Even vlug de fiets gepakt voor boodschappen. Ik had de wind mee, dus ideaal om eens te kijken hoe hij zonder ondersteuning rijdt. Ik merkte wel dat het beter rijdt zonder ondersteuning dan in de ECO modus. Bij de harde wind ( 6 BF) tegen was de ondersteuning voldoende. Bij het parkeren in het dorp toch maar steeds het display meegenomen, want ik was bang dat anders een ander ermee vandoor zou gaan. Ook en vooral voor korte ritjes is het toch fijn om een duwtje in de rug te hebben, vooral als het hard waait.
Oh, ja ook nog even de maximale snelheid getest. Hij breekt de ondersteuning rustig af boven de 25 km/u (zoals dat hoort) en pakt ook meteen weer op als de snelheid er onder komt.Ook bij hoge snelheid merk ik toch dat de fiets behoorlijk licht rijdt. Het verzet had dan wel iets hoger gemogen.
Het was koud, 2 graden boven 0. Bij de start had ik 45km range, na 5km fietsen waren daarvan nog maar 15 km over. Daarna ben ik maar overgegaan op normale ondersteuning. Na 15 km aangekomen op mijn bestemming en meteen de accu opgeladen. De koffie break was 45 minuten. Genoeg voor een lading voor 52 km range. Terug naar huis (15 km) kon ik dus wel op hoge ondersteuning. In die 15 km fietsrit had ik de range gereduceerd tot 18 km range. Kortom: “Range-anxiety”, ofwel die range klopt niet. Daarmee wordt ook verklaard dat die range fluctueert als je met de fiets rijdt. Oplossing, ik zeg altijd: deel het vermogen van de accu door 10, dan heb je een goed schatting onder “ normale” omstandigheden, zijnde een redelijke temperatuur van boven de 10 graden en een wind onder de 4 Beaufort. Bij tegenwind gewoon wat langzamer fietsen en bij koud weer rekening houden met maar de helft in vermogen. Dat geldt overigens voor ALLE fietsen. Tip: ik heb het idee dat een warme accu verder komt. Dus een uur voor de rit op de oplader.
Opladen: van 2 streepjes naar vol in 3 uur. Ik heb het idee dat de oplader stopte en dat is een goed teken. Volgende keer ga ik goed kijken hoe hard het opladen gaat van redelijk leeg naar bijna vol. Want het is nooit goed omheen accu helemaal leeg te rijden en helemaal vol te laden.
En de fiets, die fietste lekker. Het zadel voelt wel hard aan, maar ik had er geen last van. Wel viel me op dat de achterkant van de fiets wat rumoerig is als je snel fietst. En dat komt, denk ik, echt van de versnelling af. Dus volgende keer weer opletten.
Wie had ooit gedacht dat ik daar iets over zou zeggen. De handvatten voelen lekker aan voor de vingertoppen. Dat merkte ik natuurlijk pas toen het iets minder koud was.
Er zit wel een tik in pedalen bij hoge ondersteuning en top speed. Het lijkt alsof de motor dan ineens heel kort uitschakelt. Ik kan het niet precies aangeven. Het voelt net alsof de crankspie van een gewone fiets versleten is. Maar dan niet continu, heel af en toe.
Tja, en wat echt niet meer kan is de afwijking van de snelheidsmeter. 26 km/u is volgens mijn meting 25 km/u. Ik ga eens controleren of de gemeten afstand wel juist is. Mijn auto had ook zo’n forse afwijking. Dat kwam omdat er wat plattere banden onder zaten en daardoor de omtrek van de band kleiner was geworden.
Foutmelding W013! De fiets rijdt zo lekker zonder ondersteuning dat ik vergeten was om hem aan te zetten. Dus gewoon zonder stroom, met een display dat uit stond. Het aanzetten tijdens rijden vindt ie dan niet zo leuk. Vooral niet als je door blijft trappen. Toch iets om te melden bij deze foutmelding.
Even naar de specialist. Het was eindelijk weer redelijk weer, een graad of 10. Het was niet ver weg, ongeveer 11 km, dus goed te doen. Deze keer “voluit” in hoge ondersteuning en een lichte wind in de rug. Maar ook nu niet meer de beloofde range, als we het terugrekenen.
Het opladen heb ik nu goed bekeken. Ook al was het nog niet nodig om op te laden, ik wist niet meer hoe leeg of vol hij was. Het opladen begon met een kracht van 170 watt, gemiddeld. Na een uur liep de kracht terug naar 60 watt, dus tijd om hem van de lader te halen. Er was nu dus meer dan 170 watt Uur aan de batterij toegevoegd. Toch benieuwd hoe het gaat als de batterij redelijk leeg is.
tijd | 11:00 | 11:16 | 11:31 | 11:46 | 12:00 | 12:06 |
watt | 185 | 169 | 172 | 127 | 76 | 60 |
Nu weer een wat hinderlijke tik als je in hoge ondersteuning te makkelijk boven de maximale snelheid komt. ‘t Is niks, maar toch.
Op de terugweg wind tegen en de motor kon dit goed aan. Je merkt nu wel dat je toch wat meer kracht moet zetten op je pedalen, maar daarvoor heb je een fiets met middenmotor en geen voorwielmotor. En verder? Tja de fiets valt natuurlijk steeds minder op en dat is doorgaans een heel goed teken.
Prachtig weer, 17 graden. Net als de rest van Nederland naar buiten en de fiets weer op. Dit keer naar Polder Noord-Kethel. Tijdens de 2 uur durende tocht kwam de zadelpijn weer een beetje naar boven. Maar verder was het weer volop genieten. Ik merk nu wel een duidelijke voorkeur voor standje “normaal” in de ondersteuning. Genoeg voor een rustige tocht met een snelheid van ongeveer 15 km/u.
De Kandelaarbrug met 4% helling was makkelijk te nemen. Ondersteuning hoog en versnelling laag en blijven trappen. Met deze motor en versnelling gaat een steilere hellingen wellicht meer kracht vragen.
Het lijkt wel voorjaar met 17’ C op de thermometer! Vandaag naar de Utrechtse Heuvelrug gegaan. Ja natuurlijk gaan we eens kijken hoe het rijdt op heuvelachtig terrein. Ik kan me goed herinneren dat we de heuvels af gingen met flinke snelheid. Heuvel op herinner ik me matig, omdat het weinig moeite kostte en we natuurlijk volle ondersteuning en redelijk lage versnelling omhoog gingen. De fiets rijdt lekker vlot en vooral ook lekker licht. Ook als ik boven de 25 km/u uit kom. Het zadel begon wel weer te voelen na 2 uur. Ik had er geen last van dat het zadel geen vering heeft. Terugschakelen moet wel steeds met een beetje terugtrappen gebeuren. Prima ritje van 31 km in de bossen en over de heuvels was dat. En verder? Thuis aangekomen met hoog wattage vlug de accu weer opgeladen. Mijn tweede meting ging een beetje fout. Ik was het vergeten en na 2 uur, en waarschijnlijk dus eerder, was de accu al weer vol.
Voor de reportage hebben we nog wat heen en weer gefietst. Er was niets wat er nu echt uitsprong.
Geslaagd! Vandaag heb ik vooral gekeken naar de harde motorprestaties. Dus heuvel op en heuvel af, daar kom ik straks op terug. Goed, op zoek naar de steilste heuvel in de buurt leerde me dat deze was afgebroken en als voetpad opnieuw was aangelegd. Maar toch nog iets gevonden. Op de steilste heuvel die we konden vinden bleek dat de fiets er met groot gemak tegenop kon. Weliswaar in laagste versnelling en hoogste ondersteuning, maar het ging met de spreekwoordelijke twee vingers in de neus omhoog. Een makkie, kind kan de was doen, dus geslaagd! Zelfs in de 2de versnelling ging het nog goed. En dat is de kracht van een middenmotor. Je maakt gebruik van de versnelling om extra power naar dat achterwiel te krijgen. Dat lukt niet met een eenvoudige voorwielmotor en ik twijfel zelfs of dat lukt bij een achterwielmotor.
En heuvel af? De remmen moeten goed zijn. Ik heb een paar keer flink in de remmen geknepen en de stopkracht is ook erg goed. Mijn achterwiel ging er licht van slippen (mijn fout) maar bleef nog wel aan de grond. Deze remmen moeten voldoende zijn om flink in de ankers te gaan.
En verder was het koud aan de vingers. Dus neem altijd handschoenen mee, want ook in het zonnetjes is de wind of tegenwind toch vaak wel erg koud.
Teleurstellend , dat kan ik alvast vertellen. Deze fiets ga ik niet willen. Om te beginnen vind ik hem er niet uitzien. Er zit een raar kapje op het stuur, waarvan ik de functie niet begrijp. Het is in ieder geval niet mooi, stoer of bijzonder.
De koplamp scheen naar boven en als je die goed zet, dan verdwijnt de lamp in dat rare kapje. Het stellen van het licht was ook een toer, maar dat had bij levering goed moeten staan.
Er zit geen vering op de fiets. Niet op het voorwiel, niet onder het zadel. En dat maakt het fietsen ouderwets oncomfortabel. Behalve op een gladde asfaltweg natuurlijk.
Het zadel zit redelijk. Ik zal kijken of ik die mening naar boven of beneden moet bijstellen.
De versnellingen, 3 in totaal en het handvat draait “verkeerd om”. Lastig, maar even wennen. Maar 3 vind ik toch wat mager. De hoogste versnelling is net niet hoog genoeg om “rustig” te fietsen.
Het stuur zit te laag, ook in de hoogste stand. Ik merkte dat ik irritatie op mijn polsen kreeg van het voorover hangen en leunen op mijn handen. En dat terwijl ik dat normaal wel fijn vind. De handvatten blinken niet uit, maar zijn ook niet slecht.
De remmen, niks op aan te merken. Ze remmen goed, het zijn schijfremmen en doen uitstekend hun werk.
De motor maakt geluid, niet echt hinderlijk, maar wel goed hoorbaar. Dat ben ik niet gewend van dit merk.
Niet alleen de motor laat zich horen, ook de fiets zelf maakt geluid. Er zit een vreemde tik in het achterwiel en ik kan niet ontdekken wat de oorzaak is.
De afwerking laat te wensen over. Het lijkt alsof ik een afdankertje heb. Van het voorspatbord zat een houdertje los. Boven het motorblok zit een extra kap. Ik snap niet waarom. Ik vind het niet mooi.
Er is ook positief nieuws. Hij loopt behoorlijk licht. Zonder ondersteuning is heel goed te fietsen in 1ste en 2de versnelling. De 3de versnelling vraagt als vanouds om wat meer spierkracht of een wind in de rug.
De bagagedrager heeft goede afscherming voor de fietstassen en er zitten jasbeschermers bij het achterwiel. Er is voldoende ruimte om de fietstassen te monteren.
De accu heeft ruim voldoende vermogen voor een flinke fietstocht. Ik schat dat 50 km wel goed haalbaar is. We rijden nog steeds met koud weer, onder de 8 graden. De range had meer kunnen zijn als ik wat comfortabeler in “normale” ondersteuning zou rijden. Nu wisselde ik wat makkelijk naar standje “high”.
De knoppen van de ondersteuning laten te wensen over. Ze zitten onhandig en je moet er goed op drukken. De “vorige” versie van dit merk had dat niet. Wat ik wel kan waarderen in de fietscomputer is de meting van de cadans.
De zijstandaard zet de fiets wel scheef, maar ik heb niet de indruk dat dit te scheef is. Te veel rechtop maakt de fiets gevoelig voor een rukwind als hij in de tocht staat.
Vandaag 35 km gefietst en 2 strepen van de batterij afgehaald. Zowaar een goed resultaat. De computer, die ik altijd wat achterdochtig benader in dit soort gevallen, gaf nog aan:
range | high | norm | eco |
km | 39 | 54 | 75 |
Dus geen slecht resultaat. Ik ga altijd uit van de kleinste range. Dan weet ik zeker dat ik thuis kom. De temperatuur was 8 graden en de koude noordenwind was ongeveer 4 Beaufort.
Het opladen gaat “normaal” met 42 Volt en 1,8 Ampere = 75 Watt. Onderstaand ook nog een “laad grafiekje”. Daaraan kun je zien dat de laadsnelheid constant is tot ongeveer het einde. Eigenlijk geldt hier ook dat de laatste 10% het langste duren, al is dat niet aan de grafiek te zien.
(2 Grafieken )
Maar goed, terug naar de rit. En dan valt op dat we toch min of meer moeiteloos 2 uur op het zadel hebben gezeten, met een heel korte pauze omdat het wel koud was. Dus dat zadel valt best wel mee! Het stuur staat nog steeds iets te laag. En de fiets maakt nog steeds te veel geluid voor een bijna nieuwe fiets. Tijd om de fietsenmaker er bij te halen. Geluid van de motor en het achterwiel hoort gewoon niet in deze mate.
De fiets loopt lekker licht, de versnellingen vind ik nog steeds te weinig. Het gebrek aan vering viel niet op,omdat we hoofdzakelijk op asfalt reden.
De bedrading is niet mooi/goed weggewerkt. Losse draadjes zien betekent vaak dat er meer kans is op kapotte draadjes.
De bel was moeilijk te bedienen omdat deze achter de grote knoppen voor de motor zit. Dat is wel jammer, want een bel is niet iets waar je bewust naar moet zoeken. Al eerder gezegd dat de bediening van de motor ook niet optimaal is.
Tijdens de rit met redelijke snelheid (23 km/u) liep de cadans op tot 70. Erg sportief, dat wel, maar ik denk toch te hoog voor een e-bike.
Vandaag een ritje naar de winkel(s). Dat scheelt in de autokilometers, de co2,de kosten en de tijd. Want het kost nauwelijks meer tijd, je parkeert voor de deur.je hebt wel een goed paar fietstassen nodig en deze fiets heeft goede ondersteuning voor die tassen. Nu nog een goed systeem zoeken om die handel makkelijk van je fiets te halen. Je kunt ook tassen met haken gebruiken natuurlijk. De fiets, daar mankeert niks mee op dit soort eitjes. Gewoon standaard hoogste ondersteuning. Tante terug in de versnelling bij het optrekken en gaan. De motor is hoorbaar, maar niet hinderlijk. Wel is de soms niet zo vloeiende overgang van ondersteuning naar niet, bij 25 km/u, wel voelbaar.
De hobbelige wegen worden voelbaar doorgegeven aan stuur en zadel. Dat is was minder. Stiekem verlang ik dan naar mijn eigen fiets, of naar de eerste testfiets.
Na zo’n korte rit laat ik de accu gewoon in de fiets. Bij het parkeren bij de winkel haal ik wel altijd de computer van de fiets af. Hij is te makkelijk mee te graaien.
De standaard houdt overigens goed de fiets overeind, ook met de twee gevulde tassen.
Bij 25 km/u kwam ik al weer op een cadans van 70. Goed als je geen ondersteuning hebt, net te weinig als je die nog net wel hebt. Dat legt je maximale snelheid op 35 km/u met een cadans van 100! Veel te hoge cadans dus.
En nog steeds ruzie met de knoppen, jammer.
38 kilometer. Dat hebben we gefietst in de Krimpenerwaard. En er stond veel wind, kracht 4 tot 5 en die was koud.En dat leverde ook een aanslag op de accu. Ik heb niet gezien wat hij aangaf, maar hij had 3 uur nodig om weer te vullen. Toch heb ik geen moment “range-anxiety” gehad. En daarmee is ook deze fiets geslaagd voor de test. Vergeet niet dat wind een aanslag pleegt op je accu. Vergeet ook niet dat ik daar eigenlijk geen erg in had. Gewoon lekker fietsen, soms iets te zwaar voor “normale” ondersteuning, maar over het algemeen weer goed te doen. Wel alles in 3de versnelling,behalve die hele steile helling de dijk op. Wat zou ik graag die fietsen op de Cauberg testen.
Zadelpijn? Niet noemenswaardig. Ook niet na 2,5 uur. Geluid? Voortdurend, de motor en het achterwiel, maar ook niet echt storend. Het stuur? Ja, nog steeds te laag.
En het viel me op dat ik soms tegen mijn fietstassen aan trapte, toch eens meer op letten.
En wat had ik nog meer te zeuren? Oh ja, dat kapje boven de motor? Daar is ook het punt waar mijn fietsendrager de fiets klem houdt. Dus niet zo’n fijne plek. Ik ben bang dat dat kapje het een keer gaat begeven. En gelukkig hebben we heel veel asfalt, dus was het gebrek aan vering meestal niet merkbaar.
Ja 1 april, verloor Alva zijn “bril”. En gingen wij fietsen met windkracht 5 (alweer). Maar goed, daar heb je een e-bike voor. Dan merk je daar weinig van. Het is alleen (ook alweer) een beetje koud. Wat opviel was, nou ja, eigenlijk niet zo veel. De bekende klachten over de versnelling, de vering, het geluid en het stuur, maar daar wordt morgen (misschien) iets aan gedaan. Zo niet dan komt er een slechte review met “het enige comfort aan de fiets is de sticker met ‘city comfort’ ” .
En toch is dat jammer, want ik begin de motor steeds meer te waarderen. En dan bedoel,ik meer de afstelling, de computer die de motor aanstuurt. De dosering van de kracht, het extra vermogen bij zware belasting. Het zijn zaken die je ongemerkt ondergaat en daarom bijna niet onder het voetlicht komen. Omdat dit zo bijna niet te vatten is wil ik er wat meer aandacht voor vragen. Als je de motor niet opmerkt, dan is dat een goed punt. Natuurlijk merk je wel dat hij kracht levert, dat hij ondersteunt. Maar hij gaat er niet met je vandoor, zodat je geen of weinig controle meer hebt.
De versnelling is een hoofdstuk apart. Een versnelling geeft weerstand, meestal, behalve bij een bepaalde stand. Dat is de direct drive. Dan worden er geen extra tandwielen ingezet. Bij deze fiets is dat de tweede versnelling en dat is het verzet van een normale fiets. Deze fiets het dan nog een versnelling erboven (33%) en eronder (ook 33%). Die hoogste versnelling is goed voor een gewone fiets, maar niet voor een e-bike, vind ik, want je krijgt extra ondersteuning en dan rijd je makkelijk 25 km/u.
En dat merk je goed bij wind in de rug, want dan ga je ineens heel snel trappen.
Zomertijd. Tijd instellen is vrij eenvoudig. Dan zie je ook wat andere mogelijkheden, maar die kun je bij deze fiets niet gebruiken. Hooguit de dagteller, die is makkelijk te resetten.
De fietsenmaker was vroeg. Dank meneer Fietsned. Dus we konden nog even boodschappen doen, op de fiets natuurlijk.Dat korte ritje liep uit op een tocht van dorp naar dorp om uiteindelijk 20 km extra op de teller te zetten.
Meteen de gelegenheid om de resultaten van de reparatie/onderhoud te evalueren. Het geluid bij het achterwiel is weg, denk ik. De vering, die is er niet. Het zadel heeft wel “vering”, maar die zat helemaal strak. Helaas ook in de losse stand was er weinig tot heel weinig vering. Mijn 70 kg waren niet voldoende. Zoals gezegd, het is geen pretje op een weg met stenen en kuilen.
De knoppen zitten volgens mij verkeerd. Ze moeten veel verder op het stuur zitten en niet tegen de muis van mijn hand. Het stuur kon niet verder worden gesteld. Mijn 1,76m lengte waren te groot voor een 55 cm frame.
De motor en ondersteuning zijn daarentegen ruim voldoende. Ik begin nu ook de eco-modus te waarderen. Vaak is dat voldoende voor mijn fietsritjes, behalve bij deze hard wind. Dan moet ie toch echt naar high.
Alweer een boodschappenrit. Niet te ver, 11km, wel koud en tegenwind. Maar dat merk je natuurlijk niet vanwege de ondersteuning. Iets te veel boodschappen, dus er ging flink wat in de zijtak, zo een met haken. Ben blij dat de haken het hielden. Ben ook blij dat de bagagedrager het hield, want bij een hobbel trok deze flink aan de fiets. Volgende keer weer gewoon dubbele zijtassen gebruiken. Het gewicht mag al niet boven de 25 kg komen, maar ik denk niet dat iemand het gaat wegen.
Verder niet veel te zeggen, de accu zit nog “vol”, dus lekker laten zitten. De actieradius is nog meer dan ik in een rit kan opmaken. (66km/high).
Ik ga altijd uit van de high stand, want die 100 km of meer ga ik toch nooit halen.
Dus geen range-anxiety meer. Het is voorjaar en de accu kan nu veel meer aan.
Koud , messenstandaard halen. Voor die 5 kilometer zal ik de accu niet extra opladen.
Diamantsteentjes halen, boodschapje doen. 7 km. Geen gedoe met de accu, wel steeds de computer van de fiets halen.
Een nieuw record. Nog nooit hebben we zo’n lange fietstocht gemaakt. Meer dan 42 km hebben we gefietst. Vooral door het zonnige weer was het een aangename tocht. De noordenwind maakte het wel wat fris voor de tijd van het jaar. De fietsen konden de afstand met gemak hebben. Nu reden we wel in de “zuinige” stand en ook niet harder dan 19 km/u en dan kun je ook wel afstanden maken. Dat brengt me wel op het onderwerp “doelgebruik”. Kijk, mijn “oude” fiets was voor woon-werkverkeer verkeer. 40 km per dag (20 heen en 20 terug) en natuurlijk in de hoogste ondersteuning en met de hoogste snelheid. Je fiets nog steeds zelf, maar de motor doet toch het meeste werk.
En alle energie die niet uit de benen komt, komt uit de accu. Maar goed dat de elektronica (de computer) de energie knijpt als het wat kritiek wordt. Dus als je bijna geen energie meer hebt ( in de accu) dan moet je zelf steeds meer werken.
Gelukkig kwam het deze keer niet zo ver. In 4 uur tijd was de accu ‘s avonds weer opgeladen.
De fiets zelf, niets meer op aan te merken. Het stuur te laag, geen voorvering, bijna geen zadelvering en het uiterlijk zijn niet veranderd. Desondanks dus toch een hele lange tocht gemaakt met een pauze om van het weer en de omgeving te genieten.
Even wat boodschappen doen. Dat is een functie die meer aantrekkelijk is als je ondersteuning op je fiets hebt. Je hoeft niet veel moeite te doen, het is beter voor het milieu dan een auto pakken. Nadeel is dat je niet moet vergeten om het display van je fiets te halen als je de winkel in loopt.
En weer die boodschappen. Een zijtas is handig af en aan te haken, maar een dubbele tas heeft meer ruimte en geeft meer stabiliteit.
Boodschappen. Ik heb na dag 22 de accu niet meer opgeladen en hij geeft al aan dat hij niet meer vol is.Niet zo’n punt, want ik heb nog geen plannen voor een lange rit.
Naar de Chinees, eten halen. Ik heb altijd een isolatietas (koeltas) bij me. Dan blijft het eten lekker warm en met een topspeed van 25 plus is alle isolatie welkom.
Ja inderdaad, weer boodschappen. Het automatisme van even de auto pakken is al bijna weg. Gelukkig regent het ook niet, maar het is wel fris. Dus altijd (dunne) handschoenen aantrekken.
Met de fiets ben je bijna even snel als met de auto. Vaak kun je door een wijk rijden en hoef je er niet omheen. En ondanks het weer is het lekker om even buiten te zijn.
Boodschappen. De accu heeft weer een streepje minder. Dat valt een beetje tegen.
